- ağzıyava
- сущ. сквернослов, сквернословец, сквернословка
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
ağzıyava — sif. dan. Söyüşkən, hərzə danışan, ədəbsiz danışan, ağzına gələni danışan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıpozuq — bax ağzıyava … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzıpərtöv — bax ağzıyava … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzısöyüşlü — bax ağzıyava. . . Bu müstəbid təbiətli adam eyni zamanda bir küçə qalmaqalçısı qədər ağzısöyüşlü, tərbiyəsiz . . idi. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
heyvərə — sif. və is. 1. Kobud, qanmaz, ləyaqətsiz, tərbiyəsiz, ədəbsiz, zırrama, ağzıyava, ağzıpozuq. Heyvərə adam. Heyvərənin biridir, dindirməsən yaxşıdır. – Qışqırdı bir qədər, zəhərdən acı; Qızışdı getdikcə heyvərə hacı. H. K. S.. // Bəzən söyüş kimi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərzə — <ər.> 1. is. Mənasız söz, boş söz, hədyan, söyüş. Bu hərzəvü hədyanlara kimlər qulaq asdı; Kim verdi bu axmaq sözə qiymət, uçitellər? M. Ə. S.. 2. sif. Mənasız, boş, cəfəng, nalayiq. Hərzə sözün mərəzi gələr. (Ata. sözü). Zeynal özünün və… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pis — sif. 1. Mənfi keyfiyyət və ya xüsusiyyətlərə malik, verilən tələbləri təmin etməyən, istənilən kimi olmayan, mənfi təsir bağışlayan; yaman, fəna (yaxşı əksi). Pis xörək. Pis xətt. Pis hava. // Öz işini yaxşı bilməyən, təcrübəsiz. Pis usta. Pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti